کارت HBA یکی از مهم‌ترین اجزای سخت‌افزاری در زیرساخت‌های شبکه و ذخیره‌سازی اطلاعات است. این کارت به عنوان یک واسط بین سرور و تجهیزات ذخیره‌سازی عمل می‌کند و امکان انتقال داده‌ها را با سرعت و کارایی بالا فراهم می‌آورد. با استفاده از کارت HBA، سرورها می‌توانند به استوریج‌های SAN یا DAS متصل شوند و بار پردازشی عملیات ورودی/خروجی (I/O) را از روی پردازنده‌ی اصلی بردارند. به همین دلیل، کارت‌های HBA در محیط‌های دیتاسنتری و سازمانی اهمیت ویژه‌ای پیدا کرده‌اند.
کارت HBA (Host Bus Adapter) یک قطعه سخت‌افزاری است که ارتباط بین سرور و تجهیزات ذخیره‌سازی مثل SAN (Storage Area Network) یا DAS (Direct Attached Storage) را برقرار می‌کند. این کارت باعث می‌شود داده‌ها با سرعت بالا و تأخیر کم بین سرور و دستگاه ذخیره‌سازی جابه‌جا شوند. برخلاف کارت‌های RAID که روی مدیریت داده‌ها تمرکز دارند، کارت‌های HBA داده‌ها را بدون تغییر و با حداقل پردازش منتقل می‌کنند. استفاده از HBA به ویژه در محیط‌های دیتاسنتر، سرورهای سازمانی و سیستم‌های ذخیره‌سازی حرفه‌ای بسیار رایج است.
کارت HBA (Host Bus Adapter) آداپتور ورودی/خروجی‌ای است که گذرگاه ورودی/خروجی میزبان را به سیستم حافظه‌ی رایانه متصل می‌کند. بر اساس این تعریف، کارت‌های مختلفی مانند کارت گرافیک (که گذرگاه سیستم را به حافظه متصل می‌کند)، کارت شبکه (که گذرگاه شبکه را به حافظه متصل می‌کند)، و کارت‌های SCSI-FC (که گذرگاه SCSI یا Fibre Channel را به حافظه متصل می‌کنند) می‌توانند نوعی HBA در نظر گرفته شوند.
امروزه کارت‌های HBA شامل انواع مختلفی مانند FC-HBA (Fibre Channel HBA)، iSCSI HBA و سایر مدل‌های در حال توسعه هستند، هرچند به طور سنتی، HBA بیشتر برای محیط‌های SCSI شناخته می‌شود. واژه‌ی آداپتور (Adapter) و NIC (Network Interface Card) در زمینه‌ی شبکه‌های FC و شبکه‌های اترنت و Token Ring نیز برای آداپتورهای مشابه استفاده می‌شود.
از دیدگاه سخت‌افزاری، یک رایانه معمولاً از دو نوع گذرگاه برای اتصال اجزا بهره می‌برد:
گذرگاه سیستم (System Bus): که CPU، حافظه‌ی اصلی و حافظه‌ی کش را به هم متصل می‌کند.
گذرگاه ورودی/خروجی (I/O Bus): که تجهیزات جانبی مانند کارت‌های توسعه، دیسک‌ها و دستگاه‌های شبکه را به سیستم متصل می‌کند.
در حال حاضر، رایج‌ترین گذرگاه ورودی/خروجی مورد استفاده در سیستم‌ها PCI و مشتقات آن (مانند PCIe) هستند.
کارت‌های HBA (Host Bus Adapter) به طور کلی برای ارتباط سرور یا کامپیوتر با شبکه‌های ذخیره‌سازی و دستگاه‌های ذخیره‌سازی طراحی شده‌اند. انواع مختلفی از این کارت‌ها وجود دارد که بر اساس پروتکل‌های مختلف و نوع شبکه ذخیره‌سازی ساخته می‌شوند. در اینجا انواع رایج کارت‌های HBA را بررسی می‌کنیم:
کارت‌های HBA فیبر نوری یا FC-HBA برای اتصال به شبکه‌های ذخیره‌سازی مبتنی بر Fibre Channel استفاده می‌شوند. این نوع کارت‌ها برای ارتباطات با سرعت بسیار بالا و تأخیر کم در محیط‌های ذخیره‌سازی حرفه‌ای و دیتاسنترها مناسب هستند.
ویژگی‌ها:
انتقال داده با سرعت‌های بالا (تا 32Gbps یا بیشتر).
برای شبکه‌های ذخیره‌سازی SAN (Storage Area Network) طراحی شده است.
تأخیر کم و پایداری بسیار بالا.
کاربردها:
ارتباط با دستگاه‌های ذخیره‌سازی SAN.
مناسب برای دیتاسنترها و محیط‌های ذخیره‌سازی بزرگ با نیاز به عملکرد بالا.
کارت‌های iSCSI HBA برای اتصال سرور به دستگاه‌های ذخیره‌سازی از طریق شبکه‌های IP طراحی شده‌اند. این نوع کارت‌ها به طور خاص برای محیط‌های ذخیره‌سازی مبتنی بر iSCSI ساخته شده‌اند که از پروتکل TCP/IP برای ارسال داده‌ها استفاده می‌کنند.
ویژگی‌ها:
استفاده از شبکه‌های Ethernet یا IP برای اتصال به ذخیره‌سازی.
امکان استفاده از شبکه‌های اترنت موجود برای ارتباط با دستگاه‌های ذخیره‌سازی.
قیمت مقرون به صرفه‌تر نسبت به FC-HBA.
کاربردها:
اتصال به دستگاه‌های ذخیره‌سازی iSCSI.
مناسب برای محیط‌هایی که نیاز به شبکه‌های ذخیره‌سازی IP دارند.
کارت‌های SAS HBA برای اتصال سرورها به دستگاه‌های ذخیره‌سازی SAS طراحی شده‌اند. این نوع HBA برای شبکه‌های ذخیره‌سازی به طور خاص برای ذخیره‌سازی‌های SAS استفاده می‌شود و معمولاً در سیستم‌های ذخیره‌سازی با حجم بالای داده به کار می‌روند.
ویژگی‌ها:
پشتیبانی از SAS و SATA.
سرعت‌های بالا برای انتقال داده‌ها.
مقیاس‌پذیری و قابلیت اتصال به چندین دیسک.
کاربردها:
برای اتصال به استوریج‌های SAS.
محیط‌هایی که به DAS (Direct Attached Storage) یا NAS (Network Attached Storage) نیاز دارند.
کارت‌های Multi-Protocol HBA قادر به پشتیبانی از چندین پروتکل مختلف ذخیره‌سازی هستند. این کارت‌ها معمولاً از پروتکل‌های Fibre Channel و iSCSI به صورت همزمان پشتیبانی می‌کنند و به سازمان‌ها این امکان را می‌دهند که از دو پروتکل مختلف ذخیره‌سازی در محیط‌های خود استفاده کنند.
ویژگی‌ها:
پشتیبانی از چندین پروتکل ذخیره‌سازی (مثل FC و iSCSI).
انعطاف‌پذیری بیشتر در انتخاب شبکه ذخیره‌سازی.
کاربردها:
محیط‌هایی که به هر دو نوع پروتکل ذخیره‌سازی (Fibre Channel و iSCSI) نیاز دارند.
بهبود مقیاس‌پذیری و انعطاف‌پذیری در دیتاسنترها.
کارت‌های NVMe-oF HBA جدیدترین نوع HBA هستند که برای اتصال به شبکه‌های ذخیره‌سازی مبتنی بر NVMe طراحی شده‌اند. این کارت‌ها به طور خاص برای SSDهای NVMe و انتقال داده‌ها با سرعت بسیار بالا و کمترین تأخیر ساخته شده‌اند.
ویژگی‌ها:
استفاده از NVMe برای سرعت بسیار بالا در انتقال داده‌ها.
پشتیبانی از Ethernet, InfiniBand, یا Fibre Channel برای شبکه‌های ذخیره‌سازی.
کاربردها:
محیط‌های ذخیره‌سازی که نیاز به سرعت بالا و تأخیر کم دارند.
مناسب برای دیتاسنترهایی که از SSDهای NVMe برای ذخیره‌سازی استفاده می‌کنند.
نتیجه‌گیری: کارت‌های HBA انواع مختلفی دارند که هرکدام برای یک نوع خاص از شبکه ذخیره‌سازی طراحی شده‌اند. انتخاب نوع مناسب کارت HBA بستگی به نوع شبکه ذخیره‌سازی (SAN, iSCSI, SAS, یا NVMe) و نیازهای خاص عملکردی (سرعت، تأخیر، مقیاس‌پذیری) دارد.
آداپتور باس میزبان (HBA – Host Bus Adapter) یک قطعه سخت‌افزاری است که مسئول برقراری ارتباط بین سرور یا کامپیوتر میزبان و تجهیزات ذخیره‌سازی خارجی است. HBA داده‌ها را بین حافظه‌ی سیستم و دستگاه‌های ذخیره‌سازی (مانند استوریج‌های SAN یا DAS) از طریق یک گذرگاه ورودی/خروجی (I/O Bus) منتقل می‌کند.
کارت‌های HBA معمولاً روی گذرگاه‌های ارتباطی مانند Fibre Channel (FC)، iSCSI یا SAS کار می‌کنند. آن‌ها پردازش‌های ورودی/خروجی را مدیریت کرده و بار پردازشی را از روی CPU اصلی سیستم برمی‌دارند، که این باعث افزایش سرعت و کارایی ارتباطات ذخیره‌سازی می‌شود.
اگرچه هر کارت واسطی (مثل کارت شبکه یا کارت گرافیک) می‌تواند از نظر ساختار شبیه HBA باشد، اما اصطلاح HBA بیشتر در زمینه‌ی تجهیزات ذخیره‌سازی حرفه‌ای به کار می‌رود.
کارت‌های HBA نقش بسیار مهمی در زیرساخت‌های ذخیره‌سازی و شبکه‌های سازمانی ایفا می‌کنند. آن‌ها با فراهم کردن ارتباط مستقیم، پایدار و پرسرعت بین سرور و تجهیزات ذخیره‌سازی، یکی از پایه‌های کلیدی عملکرد بهینه‌ی سیستم‌های اطلاعاتی به شمار می‌روند.
استفاده از HBA باعث می‌شود حجم پردازش‌های ورودی/خروجی (I/O) به جای پردازنده‌ی اصلی، توسط خود آداپتور مدیریت شود. این موضوع نه تنها کارایی کلی سیستم را افزایش می‌دهد، بلکه سرعت پاسخ‌دهی سرور در عملیات‌های سنگین ذخیره‌سازی را نیز بهبود می‌بخشد.
در محیط‌هایی که حجم عظیمی از داده‌ها باید جابجا شود – مانند دیتاسنترها، سیستم‌های مجازی‌سازی، پایگاه‌های داده‌ی بزرگ و شبکه‌های SAN – وجود یک HBA قدرتمند، تفاوت قابل توجهی در سرعت، پایداری و امنیت انتقال داده ایجاد می‌کند.
همچنین HBAها با پشتیبانی از استانداردهای صنعتی مانند Fibre Channel و iSCSI، امکان اتصال آسان و مقیاس‌پذیر را برای انواع سیستم‌های ذخیره‌سازی فراهم می‌کنند.
در سرورها، Host Bus (گذرگاه میزبان) مسیر اصلی انتقال داده‌ها بین پردازنده (CPU)، حافظه (RAM) و کنترلرهای ورودی/خروجی (I/O Controllers) است. این گذرگاه مسئول جابه‌جایی داده‌ها و دستورات بین بخش‌های اصلی سیستم است.
در معماری سرورها، Host Bus معمولاً با استفاده از فناوری‌هایی مانند PCIe (Peripheral Component Interconnect Express) پیاده‌سازی می‌شود. این گذرگاه به کارت‌های توسعه‌ای مثل کارت‌های شبکه (NIC)، کارت‌های گرافیک (GPU)، و البته کارت‌های ذخیره‌سازی مانند HBA متصل می‌شود.
نقش Host Bus در سرور:
چون در سرورها، حجم بالایی از داده‌ها باید بین پردازنده، حافظه و ذخیره‌سازی جابجا شود، وجود یک Host Bus پرسرعت مثل PCIe نسل 4 یا 5 باعث می‌شود عملکرد کلی سیستم به شدت بهتر شود. بدون یک گذرگاه قوی، حتی بهترین CPUها و سریع‌ترین حافظه‌ها نمی‌توانند کارایی مطلوب را ارائه بدهند.
ارتباط بین کارت رابط شبکه فیبر نوری (NIC) و HBA (Host Bus Adapter) به طور کلی در زمینه فناوری‌های ارتباطی و ذخیره‌سازی شبکه است. هر دو این قطعات سخت‌افزاری به عنوان واسط عمل می‌کنند، اما کاربرد و نحوه عملکرد آن‌ها متفاوت است. برای درک بهتر، این دو را بررسی می‌کنیم:
کارت NIC مسئول اتصال سرور یا کامپیوتر به شبکه‌های داده است. کارت‌های فیبر نوری (Fibre Channel NIC یا FC NIC) به طور خاص برای اتصال به شبکه‌های فیبر نوری استفاده می‌شوند. در اینجا، NIC به سیستم کمک می‌کند تا به شبکه‌های اترنت یا شبکه‌های Fibre Channel متصل شود و داده‌ها را از طریق پروتکل‌های شبکه‌ای منتقل کند.
عملکرد: NIC مسئول ارسال و دریافت داده‌ها از طریق شبکه به صورت IP است.
اتصال: اتصال به شبکه‌های اترنت یا فیبر نوری که برای ارتباط با دستگاه‌ها و سیستم‌های دیگر در شبکه‌های محلی (LAN) یا منطقه‌ای (SAN) طراحی شده است.
کارت HBA یک آداپتور است که به سرور کمک می‌کند تا به دستگاه‌های ذخیره‌سازی متصل شود. این کارت‌ها بیشتر در شبکه‌های ذخیره‌سازی مانند SAN (Storage Area Network) یا DAS (Direct Attached Storage) استفاده می‌شوند و عملکرد اصلی آن‌ها مدیریت انتقال داده‌ها بین سرور و دستگاه‌های ذخیره‌سازی است.
عملکرد: HBA داده‌ها را بین سیستم میزبان (سرور) و دستگاه‌های ذخیره‌سازی (مانند استوریج‌های Fibre Channel یا iSCSI) منتقل می‌کند.
اتصال: اتصال به شبکه‌های ذخیره‌سازی (SAN) و استفاده از پروتکل‌هایی مثل Fibre Channel یا iSCSI.
اگرچه NIC و HBA هردو برای اتصال دستگاه‌ها به شبکه‌های مختلف طراحی شده‌اند، کاربرد و هدف آن‌ها متفاوت است:
NIC: به شبکه‌های داده متصل می‌شود و برای ارتباطات IP مانند اتصال به شبکه‌های اترنت یا فیبر نوری استفاده می‌شود.
HBA: به شبکه‌های ذخیره‌سازی (SAN) متصل می‌شود و مسئول ارتباطات بین سرور و سیستم‌های ذخیره‌سازی است.
با این حال، کارت‌های NIC فیبر نوری (FC NIC) و HBAهای فیبر نوری (FC-HBA) شباهت‌های زیادی دارند چون هر دو از فناوری Fibre Channel برای ارتباطات استفاده می‌کنند، ولی تفاوت اصلی در نوع داده‌ها و کاربرد آن‌ها است. کارت‌های NIC برای انتقال داده‌ها در شبکه‌های عمومی (مانند LAN) استفاده می‌شوند، در حالی که HBAها به طور خاص برای برقراری ارتباط با دستگاه‌های ذخیره‌سازی در SAN به کار می‌روند.
در سرورها، کارت HBA مسئول اتصال سرور به شبکه‌های ذخیره‌سازی مانند SAN (Storage Area Network) یا DAS (Direct Attached Storage) است. این کارت داده‌ها را از طریق پروتکل‌های خاص مثل Fibre Channel یا iSCSI از سرور به سیستم‌های ذخیره‌سازی منتقل می‌کند.
اتصال به سیستم‌های ذخیره‌سازی: HBA امکان اتصال به دستگاه‌های ذخیره‌سازی خارجی را فراهم می‌کند، که برای مدیریت حجم‌های بزرگ داده یا ذخیره‌سازی تحت شبکه ضروری است.
کاهش بار پردازشی: کارت HBA به‌طور ویژه برای کاهش بار پردازش داده‌های ورودی/خروجی (I/O) از روی پردازنده‌ی اصلی (CPU) طراحی شده است. به این ترتیب، سیستم می‌تواند با سرعت و کارایی بهتری داده‌ها را منتقل و پردازش کند.
مقیاس‌پذیری: در سرورهایی که نیاز به گسترش ظرفیت ذخیره‌سازی دارند، استفاده از HBAها امکان افزایش تعداد دیسک‌ها و دستگاه‌های ذخیره‌سازی را بدون تاثیر منفی بر کارایی سرور فراهم می‌کند.
در شبکه‌های ذخیره‌سازی، مخصوصاً شبکه‌های Fibre Channel (FC)، کارت HBA به عنوان رابط بین سرور و شبکه ذخیره‌سازی عمل می‌کند. این کارت‌ها معمولاً در دیتاسنترها برای مدیریت ارتباطات ذخیره‌سازی استفاده می‌شوند. به طور خاص:
اتصال به شبکه‌های Fibre Channel: کارت‌های HBA با استفاده از پروتکل‌های Fibre Channel، ارتباط سریع و با تأخیر کم بین سرور و سیستم‌های ذخیره‌سازی برقرار می‌کنند. این پروتکل برای انتقال داده‌های با حجم بالا و نیازمند سرعت بسیار مناسب است.
پشتیبانی از شبکه‌های ذخیره‌سازی (SAN): در محیط‌های SAN، کارت HBA مسئول ایجاد اتصال بین سرور و دیسک‌های ذخیره‌سازی است. این اتصالات به طور خاص برای نیازهای ذخیره‌سازی سازمانی و زیرساخت‌های بزرگ طراحی شده‌اند.
سرعت بالا و کارایی: HBAها به دلیل طراحی خاص خود می‌توانند با سرعت‌های بسیار بالا داده‌ها را انتقال دهند (به عنوان مثال، در پروتکل‌های Fibre Channel تا 32Gbps).
پایداری و کاهش تأخیر: استفاده از HBA به دلیل پردازش تخصصی داده‌های ذخیره‌سازی باعث کاهش تأخیر و بهبود عملکرد کلی سیستم می‌شود.
مقیاس‌پذیری: امکان افزایش تعداد دستگاه‌های ذخیره‌سازی بدون تاثیر منفی بر عملکرد کلی سرور.
کاهش بار پردازشی: بار پردازش داده‌های ورودی/خروجی از روی پردازنده‌ی سرور برداشته می‌شود، که باعث افزایش کارایی سیستم می‌شود.
در دنیای فناوری اطلاعات، کارت‌های HBA (Host Bus Adapter) و کارت‌های شبکه (NIC) هر دو نقش مهمی در برقراری ارتباط بین سرور یا کامپیوتر و دیگر دستگاه‌ها ایفا می‌کنند. با این حال، این دو کارت کاربردهای متفاوتی دارند و در حوزه‌های خاصی از شبکه و ذخیره‌سازی استفاده می‌شوند. HBA معمولاً در شبکه‌های ذخیره‌سازی مانند SAN (Storage Area Network) برای ارتباط با سیستم‌های ذخیره‌سازی استفاده می‌شود، در حالی که کارت شبکه (NIC) برای ارتباط با شبکه‌های داده (مانند شبکه‌های اترنت یا اینترنت) طراحی شده است. در این مقاله، به بررسی تفاوت‌های این دو کارت و نقش آن‌ها در سیستم‌های مختلف می‌پردازیم و تفاوت‌های عملکردی و کاربردی آن‌ها را در محیط‌های IT و دیتاسنترها مورد بررسی قرار می‌دهیم.
HBA (Host Bus Adapter): کارت HBA به طور خاص برای ارتباط سرور یا کامپیوتر با دستگاه‌های ذخیره‌سازی مانند SAN (Storage Area Network) یا DAS (Direct Attached Storage) طراحی شده است. این کارت‌ها برای انتقال داده‌ها بین سرور و سیستم‌های ذخیره‌سازی با استفاده از پروتکل‌های خاص مانند Fibre Channel، iSCSI یا SAS (Serial Attached SCSI) طراحی شده‌اند.
کارت شبکه (NIC): کارت شبکه برای اتصال یک دستگاه (سرور یا کامپیوتر) به شبکه‌های داده (مثل شبکه‌های اترنت) طراحی شده است. این کارت برای ارتباطات مبتنی بر IP (Internet Protocol) و انتقال داده‌ها بین دستگاه‌ها در یک شبکه محلی (LAN) یا شبکه وسیع‌تر (WAN) استفاده می‌شود.
HBA: HBAها از پروتکل‌های ذخیره‌سازی مانند Fibre Channel یا iSCSI برای اتصال به شبکه‌های ذخیره‌سازی و سیستم‌های ذخیره‌سازی استفاده می‌کنند. این ارتباطات به طور خاص برای انتقال داده‌ها از سرور به سیستم‌های ذخیره‌سازی یا vice versa طراحی شده‌اند.
کارت شبکه (NIC): کارت شبکه از پروتکل‌های IP (مثل TCP/IP) برای انتقال داده‌ها بین دستگاه‌ها در یک شبکه داده استفاده می‌کند. این نوع ارتباط معمولاً برای اتصال سرور به شبکه‌های محلی (LAN) یا اینترنت به کار می‌رود.
HBA: کارت‌های HBA در سیستم‌های ذخیره‌سازی حرفه‌ای (مانند دیتاسنترها) برای برقراری ارتباط با استوریج‌ها و دستگاه‌های ذخیره‌سازی شبکه‌ای استفاده می‌شوند. این کارت‌ها بیشتر در شبکه‌های SAN یا ذخیره‌سازی‌های پیچیده‌تر به کار می‌روند.
کارت شبکه (NIC): کارت‌های شبکه برای اتصال دستگاه‌ها به شبکه‌های داده عمومی (مثل اتصال به اینترنت یا شبکه‌های LAN) استفاده می‌شوند. این کارت‌ها معمولاً برای ارتباطات روزمره، مانند دسترسی به منابع شبکه و انتقال داده‌ها در شبکه‌های عمومی، استفاده می‌شوند.
نتیجه‌گیری:
HBA و کارت شبکه (NIC) از نظر ساختاری شباهت‌هایی دارند (هر دو برای ارتباط با دستگاه‌های خارجی به کار می‌روند)، اما HBA برای ارتباط با دستگاه‌های ذخیره‌سازی و NIC برای شبکه‌های داده استفاده می‌شود.
HBA بیشتر در محیط‌های ذخیره‌سازی و شبکه‌های ذخیره‌سازی SAN کاربرد دارد، در حالی که کارت شبکه برای اتصال به شبکه‌های داده عمومی به کار می‌رود.
در سرورهای HP (Hewlett-Packard)، کارت‌های HBA (Host Bus Adapter) نقش مهمی در ارتباط سرور با سیستم‌های ذخیره‌سازی ایفا می‌کنند. این کارت‌ها به سرور اجازه می‌دهند که به شبکه‌های ذخیره‌سازی متصل شود و داده‌ها را بین سرور و دستگاه‌های ذخیره‌سازی مانند SAN (Storage Area Network) یا DAS (Direct Attached Storage) منتقل کند.
برای خرید سرور اچ پی، انتخاب مدل‌های مختلف سرور این برند، به ویژه در دیتاسنترها و محیط‌های ذخیره‌سازی حرفه‌ای، گزینه‌ای عالی برای افزایش عملکرد و مقیاس‌پذیری است. سرورهای اچ پی به دلیل کیفیت بالا، عملکرد قوی و قابلیت اطمینان در محیط‌های کاری حساس، یک انتخاب محبوب محسوب می‌شوند.
کارت‌های Fibre Channel HBA در سرورهای HP برای اتصال به شبکه‌های ذخیره‌سازی Fibre Channel (SAN) استفاده می‌شوند. این نوع کارت‌ها معمولاً سرعت‌های بالا (مثل 16Gbps یا 32Gbps) را ارائه می‌دهند و برای دیتاسنترها و محیط‌های ذخیره‌سازی بزرگ مناسب هستند.
ویژگی‌ها:
پشتیبانی از پروتکل Fibre Channel.
سرعت‌های بالا (16Gbps یا 32Gbps).
برای ارتباطات سریع و با تأخیر کم با دستگاه‌های ذخیره‌سازی SAN استفاده می‌شود.
مدل‌های HP:
HPE Fibre Channel Host Bus Adapters مانند مدل‌های HPE FC HBA 16Gb و HPE FC HBA 32Gb.
کاربردها:
اتصال به شبکه‌های ذخیره‌سازی SAN.
مناسب برای محیط‌های با نیاز به انتقال داده‌های با حجم بالا و تأخیر کم.
کارت‌های iSCSI HBA برای سرورهای HP در شبکه‌های مبتنی بر iSCSI استفاده می‌شوند. این کارت‌ها امکان اتصال به دستگاه‌های ذخیره‌سازی iSCSI را از طریق شبکه‌های اترنت یا IP فراهم می‌آورند. این نوع کارت‌ها به‌خصوص برای محیط‌هایی که از شبکه‌های IP استفاده می‌کنند و به سرعت‌های کمتر از Fibre Channel نیاز دارند، مناسب هستند.
ویژگی‌ها:
استفاده از پروتکل iSCSI برای ارتباط با دستگاه‌های ذخیره‌سازی.
اتصال از طریق شبکه‌های IP.
مقرون به صرفه‌تر نسبت به Fibre Channel HBA.
مدل‌های HP:
HPE FlexFabric iSCSI Host Bus Adapters.
این مدل‌ها معمولاً در سرورهای HPE ProLiant و HPE Apollo استفاده می‌شوند.
کاربردها:
برای محیط‌های ذخیره‌سازی iSCSI.
مناسب برای سازمان‌هایی که نیاز به اتصال مقرون به صرفه و با استفاده از شبکه‌های IP دارند.
کارت‌های SAS HBA به طور خاص برای اتصال سرورهای HP به دستگاه‌های ذخیره‌سازی SAS یا SATA طراحی شده‌اند. این کارت‌ها برای ذخیره‌سازی مستقیم یا در شبکه‌های DAS استفاده می‌شوند و می‌توانند داده‌ها را با سرعت بالا منتقل کنند.
ویژگی‌ها:
پشتیبانی از SAS و SATA.
اتصال به استوریج‌های DAS و پشتیبانی از مقیاس‌پذیری.
مدل‌های HP:
HPE Smart Array SAS/SATA Host Bus Adapters.
کاربردها:
مناسب برای اتصال به دستگاه‌های ذخیره‌سازی SAS و SATA.
استفاده در محیط‌هایی که به DAS (Direct Attached Storage) نیاز دارند.
نصب فیزیکی: کارت‌های HBA معمولاً به اسلات‌های PCIe سرورهای HP نصب می‌شوند. پس از نصب کارت، باید کابل‌های مربوط به شبکه ذخیره‌سازی (مثل کابل‌های Fibre Channel یا Ethernet) به کارت HBA متصل شوند.
پیکربندی نرم‌افزاری: پس از نصب کارت HBA، نیاز به پیکربندی نرم‌افزاری برای شناسایی و مدیریت کارت در سیستم عامل سرور است. برای کارت‌های Fibre Channel، ابزارهایی مانند HP Smart Storage Administrator یا HPE SAN Network Advisor برای پیکربندی شبکه ذخیره‌سازی SAN به کار می‌روند.
درایورها و آپدیت‌ها: معمولاً کارت‌های HBA نیاز به نصب درایورهای خاص برای سیستم عامل دارند. HP این درایورها را در HPE Support Center برای مدل‌های مختلف سرورها در دسترس قرار می‌دهد.
سرعت و عملکرد بالا: کارت‌های HBA در سرورهای HP قادر به پشتیبانی از پروتکل‌های سریع مانند Fibre Channel هستند که انتقال داده‌ها را با سرعت‌های بالا و تأخیر کم فراهم می‌کنند.
پایداری و قابلیت اطمینان: HBAها در سرورهای HP به‌طور ویژه برای استفاده در محیط‌های ذخیره‌سازی و دیتاسنترها طراحی شده‌اند، بنابراین پایداری و قابلیت اطمینان بالایی دارند.
مقیاس‌پذیری: این کارت‌ها امکان گسترش سیستم‌های ذخیره‌سازی و افزایش ظرفیت سرور را به راحتی فراهم می‌آورند.
اگر قصد خرید سرور اچ پی یا خرید سرور استوک دارید، این کارت‌های HBA می‌توانند برای محیط‌های ذخیره‌سازی و دیتاسنترها بسیار مفید باشند. انتخاب کارت مناسب بستگی به نیاز شما به سرعت انتقال داده و نوع شبکه ذخیره‌سازی دارد. برای خرید سرور استوک، گزینه‌های مقرون به صرفه‌ای نیز در دسترس هستند که می‌توانند به شما در کاهش هزینه‌ها کمک کنند بدون اینکه از عملکرد سیستم کاسته شود.
