قبل از اینکه موضوع خود را شروع کنیم، Single Mode vs Multimode Fiber، بیایید نگاهی به کابل های FO داشته باشیم. کابل فیبر نوری ستون فقرات تقریباً تمام ارتباطات شهری و شهری را تشکیل می دهد. از یک یا چند رشته شیشه ای برای انتقال پرتوهای نور در مسافت طولانی استفاده می کند – که ما را قادر می سازد تا حد امکان به سرعت نور نزدیک شویم.
این نور به همان سرعتی که در خلأ از شیشه عبور می کند، نمی رود – اما همچنان بسیار سریع حرکت می کند، به همین دلیل است که در زیرساخت لایه 1 که اینترنت را تشکیل می دهد بسیار ارزشمند و گسترده شده است.
در متن Single ModevsMultimode Fiber ما نگاهی دقیق‌تر به تفاوت‌های این دو نوع فیبر نوری و مزایا و معایب خواهیم داشت.
کابل فیبر نوری تک حالته چیست؟
کابل فیبر تک حالته یا کابل مونو مد نوعی ارتباط فیبر نوری است. این شامل یک هسته با قطر 9 میکرون از رشته های شیشه ای است که تنها یک حالت نور را امکان پذیر می کند.این باعث می شود کابل با تاخیر کم و توان عملیاتی بالا با تضعیف سیگنال بسیار کم به دلیل عدم وجود حالت های رقابتی نور.این هسته کوچک از نظر تئوری پهنای باند بی حد و حصری را امکان پذیر می کند که فقط توسط قدرت گیرنده و فرستنده در هر انتهای آن محدود می شود.
حالت تک برای ارسال سیگنال در فواصل دور استفاده می شود – تا 100 کیلومتر تا زمانی که سیگنال نیاز به تقویت مجدد داشته باشد.این آن را در برنامه های WAN که به سیگنال نیاز دارند تا مسافت های بیشتری را با بارهای بالاتری نسبت به سایر رسانه ها مدیریت کنند، ایده آل می کند.
کابل فیبر نوری چند حالته همتای Single Mode در کابل های فیبر نوری است. هسته یک کابل Multimode بسیار بزرگتر است و به چندین حالت نور اجازه می دهد تا به طور همزمان از طریق کابل عبور کند.این بدان معناست که سیگنال‌ها به دلیل تداخل حالت‌های مختلف نور که با یکدیگر رقابت می‌کنند، باید مسافت کوتاه‌تری را طی کنند.
بنابراین، بیشترین کاربرد را در محیط های LANدارد که در آن مقادیر زیادی از پهنای باند باید در فواصل کوتاه زیادی جابجا شود – مانند برنامه های NAS یا پایگاه داده.
حالت تک در مقابل فیبر نوری چند حالته: تفاوت ها
کابل های فیبر تک حالته معمولاً از هسته ای استفاده می کنند که قطر آن فقط 9 میکرومتر است – کوچکتر از موی انسان.
از آنجایی که تنها یک حالت نور از این هسته عبور می‌کند، تضعیف سیگنال حداقل است و مقادیر بزرگ‌تری از داده‌ها می‌توانند بدون نگرانی از دست دادن سیگنال بیشتر حرکت کنند.
Multi Mode Fiber میزبان یک هسته بزرگتر است – معمولاً 50 میکرومتر برای کابل‌های جدیدتر و 62.5 میکرومتر برای قالب‌های چند حالته قدیمی‌تر.
حالت‌های مختلف نور این نوع هسته را به پایین منتقل می‌کنند – و بنابراین ترافیک بسیار بیشتری در داخل این کابل‌ها وجود دارد. به این ترتیب، کاهش بیشتری را متحمل می شود
حالت تک در مقابل چند حالته: چگونه بفهمم کدام کابل فیبر نوری دارم؟
استاندارد TIA-598C که توسط انجمن صنعت ارتباطات تنظیم شده است، سابقه ای را برای کابل های فیبر نوری با کد رنگی فراهم می کند.
به طور سنتی، کابل های Single Mode زرد هستند، در حالی که کابل های Multi Mode می توانند نارنجی یا آبی باشند. کابل ها را می توان با شماره مدل روی ژاکت کابل نیز شناسایی کرد.
آیا می توانید فیبر چند حالته و تک حالته را با هم ترکیب کنید؟
خیر. مانند هر نوع کابل دیگری، اختلاط مستقیم دو فرمت مختلف کار نخواهد کرد – کابل ها می توانند با استفاده از سوئیچ شبکه با یکدیگر ارتباط برقرار کنند، اما ممکن است به هم متصل نشوند.
فیبر چند حالته بهتر است در فواصل کوتاه استفاده شود، زیرا تضعیف سیگنال در فاصله زیاد می شود.حداکثر 10 گیگابیت در ثانیه تا 550 متر قابل دستیابی است، اما پس از آن، ظرفیت داده شروع به کاهش می کند.ظرفیت گیگابیت به 1000 متر می رسد و 100 مگابیت هنوز تا 2 کیلومتر قابل مدیریت است.
از طرف دیگر حالت چند حالته توسط حالت نور محدود شده است، بنابراین حداکثر پهنای باند آن در حال حاضر 28000MHz*km است که یکی از فیبرهای OM5 است.
مزیت استفاده از فیبر تک حالته نسبت به فیبر چند حالته چیست؟
Single Mode Fiber تضعیف سیگنال بسیار کمتری را در مسافت ارائه می دهد – این به تنهایی به آن اجازه می دهد تا داده ها را بسیار بیشتر و به طور بالقوه در مقادیر بیشتر حمل کند.
OS1 معمولاً برای برنامه های داخلی استفاده می شود – به عنوان مثال، ممکن است دو ساختمان را در یک محوطه دانشگاه به هم وصل کنید. حداکثر مسافت موثر 10 کیلومتر و سرعت آن بسته به طول کابل از 1 گیگابیت بر ثانیه تا 10 گیگابیت در ثانیه است.
OS2، در مقابل، برای برنامه های کاربردی در فضای باز استفاده می شود، جایی که فاصله های بیشتر از OS1 می تواند مدیریت کند. کابل های فیبر OS2 می توانند تا 200 کیلومتر طول داشته باشند و بسته به طول، بارهای داده تا 100 گیگابیت بر ثانیه را حمل می کنند.
سیستم عامل در پچ کابل های فیبر نوری به چه معناست؟
نام سیستم عامل نشان دهنده یک هسته Single Mode است که برای فواصل طولانی در نظر گرفته شده است. این تک حالت نور هنگام حرکت نور دیگری برای رقابت با آن ندارد – به این معنی که با تضعیف سیگنال کمی روبرو می شود و می تواند بسیار دورتر سفر کند.
OM در کابل های فیبر نوری به چه معناست؟
نام OM به ما می گوید که کابل یک هسته چند حالته است که برای مسافت های کوتاه تر استفاده می شود.
حالت‌های متعدد نوری که در همان هسته حرکت می‌کنند، اطمینان می‌دهند که نویز بی‌اهمیتی وجود دارد که می‌تواند بین سیگنال‌ها پخش شود. این محدوده و نرخ داده یک کابل چند حالته را محدود می کند.
تفاوت فیبر OM و OS چیست؟
نام های OS و OM Fiber به سادگی به ما می گویند که کابل از چه نوع هسته ای استفاده می کند. OS مخفف Optical Singlemode – یک هسته تک حالته است که برای فواصل طولانی استفاده می شود.
OM، برعکس، مخفف Optical Multimode است – یک هسته چند حالته که برای فواصل کوتاهتر در نظر گرفته شده است.
Singlemode در مقابل Multimode: از کدام کابل فیبر نوری باید در رک استفاده کنم؟
فن آوری های Single Mode و Multi Mode Fiber به طور کامل قابلیت ارتباطات جهان را متحول کرده است.
اینکه کدام نوع کابل را باید استفاده کنید کاملاً به نیازها و بودجه شما بستگی دارد، اما اگر به ارتباطات پرتوان نیاز دارید، فیبر مطمئناً ارزش بررسی را دارد!
PATCHBOX: مدیریت کابل با کابل‌های فیبر نوری تخت
PATCHBOX ما نه تنها با کابل‌های Cat.6a، بلکه با کابل‌های فیبر نوری نیز در دسترس است – تنها کابل‌های فیبر نوری قابل جمع شدن تخت برای رک‌های شبکه در بازار.
دیگر خبری از کابل‌های درهم‌تنیده، جریان هوای بهتر، امنیت فناوری اطلاعات بالاتر، زمان‌های خرابی کوتاهتر، نصب و نگهداری سریع‌تر نیست. و بسیاری از مزایای دیگر با خلاقانه ترین مدیریت کابل برای قفسه های 19 اینچی.
